Helgi Þorgils Friðjónsson

Það vantar ekki nema þrjú ár í hálfa öld síðan Helgi Þorgils Friðjónsson hélt sína fyrstu einkasýningu og ári seinna, 1976, hafði hann lokið námi við Myndlista- og handíðaskólann og haldið Hl Hollands í framhaldsnám við De Vrije Academie í Haag. Það voru miklar svipHngar í alþjóðlegri myndlist og þannig hafði æxlast að nokkrir íslenskir listamenn höfðu flækst þar inn í átökin og víglínan milli hins gamla og þess nýja lá ekki bara í gegnum New York, London og París – eins og verið hafði mest alla tuYugustu öldina – heldur hlykkjaðist víðar, tók meira að segja útúrdúr gegnum Reykjavík. Meðan Helgi var í Haag var [órum íslenskum listamönnum, sem höfðu komið sér fyrir í Hollandi, boðið að halda eina af opnunarsýningum nýja nú\malistasafnsins í París: Centre Georges Pompidou: Súmurunum Hreini Friðfinnssyni, Þórði Ben Sveinssyni og bræðrunum Kristjáni og Sigurði Guðmundssonum. Það var ekki lengur neiY ódnt að vera fæddur í sveit uppi á Íslandi.